Adam Pańczuk - Karczeby
Adam Pańczuk (1978) mieszka w Warszawie, pracuje wszędzie gdzie znajdzie ciekawy temat. Studiował na Akademii Ekonomicznej, a także fotografię na Wydziale Komunikacji Multimedialnej ASP w Poznaniu. Realizując swoje projekty zadaje pytania - wprost, a jednocześnie metaforycznie, o tożsamość, świadomość i postawę wobec świata, ludzi, których spotyka. Jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Łatwość z jaką posługuje się obrazem opisując swoje obserwacje zaowocowała wielokrotnie prestiżowymi nagrodami m.in. Picture of the Year, Magnum Expression Award, Grand Press Photo. Publikował w: National Geographic, Newsweek, British Journal of Photography, Le Monde, Esquire, OyodePez, Geo Magazine, Polityka , Malemen, DF Gazeta Wyborcza, Przekrój.
Karczeby - tak w gwarze chachłackiej (mieszaninie języka polskiego i białoruskiego) mówiono o ludziach, silnie związanych z ziemią, którą uprawiali od pokoleń. Karczeby własnymi rękoma „karczowali”, "wycierali" lasy, by w ich miejscu móc uprawiać ziemię.
Karczeb, to także po chachłacku pień z korzeniem, który tkwi w ziemi po ścięciu drzewa. Podobnie było z ludźmi – nie łatwo było „wyrwać” ich ze swojej ziemi. W czasach stalinowskich, za swoje przywiązanie do roli płacili wolnością i życiem. Po śmierci, chowany tuż przy roli, którą uprawiał za życia, karczeb sam stawał się ziemią, pielęgnowaną później przez jego potomków.